Będzin – miasto powiatowe położone w południowej Polsce, nad rzeką Czarną Przemszą. Historyczna stolica Zagłębia Dąbrowskiego.
Historia[]
W Będzinie, jako w punkcie strategicznym na pograniczu Śląska, od dawna, bo już za czasów Bolesława Wstydliwego (wiek XIII) stał zamek na skalistej górze. Ale pewne dzieje i zamku i miasta rozpoczynają się za Kazimierza Wielkiego, który zamek na nowo w gotyckim stylu z kamienia, z basztą, murami i fosą i opasał w roku 1358 roku. Razem z zamkiem powstaje i miasto na prawie magdeburskim. Miastu temu królowie polscy nadawali różnymi czasy przywileje, które stały się podwaliną rozwoju Będzina, mającego ponadto szczęśliwe położenie geograficzne, tu bowiem nad granicą przechodził szlak handlowy zKrakowa do Wielkopolski, tędy też szła droga wodna od źródeł Warty Czarną Przemszą ku Wiśle. Rozwój miasta przyciągną tu społeczności żydowskie. W roku 1616 pożar strawił miasto i zamek, a zniszczeń dokonały wojska szwedzkie.
Dzielnice i Osiedla[]
- Grodziec
- Gzichów
- Ksawera
- Łagisza
- Małobądz
- Osiedle Zamkowe
- Syberka
- Śródmieście
- Warpie
Nazwy[]
- Bandyen (XIV wiek)
- Bandyn (XV wiek)
- Bandin (XV wiek)
- Bandzen (XV wiek)
- Bandzyn (XV wiek)
- Bendin (XVI i XVII wiek)
- Bendzim (XVI i XVII wiek)
- Bendzyn (XVI i XVII wiek)
- Bendzin (XVIII wiek)
- Będzyń (XVIII wiek)
- Będzyń (XVIII wiek)
- Bendeburg (XX wiek)